   
|
 All characters and trademarks are property of their respective owner. 'Free Soul' copyright belongs to Ebine Yamaji. All the rest by YURI.PL TEAM. |
  
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
All characters and trademarks are property of their respective owner. 'Free Soul' copyright belongs to Ebine Yamaji. All the rest by YURI.PL TEAM. |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podążając śladem Narumi, Kuroko i Urara wchodzą do kanałów, w których kryje się tajemnicza, żywiąca się krwią zjawa. Odnalezienie dziewczyny nie jest niestety tak proste, jak początkowo mogło się wydawać. Dlatego też zanim przybędą z odsieczą, Narumi jest zmuszona stawić czoła potworowi, w którego spiżarni poza nią przebywa grupka innych porwanych dziewcząt. Młoda kobieta i jej towarzyszki niedoli muszą wykazać się odwagą i determinacją jeśli chcą mieć jakiekolwiek szanse na przeżycie.
Kuroko odkryła w końcu kto stoi za zabójstwami mistrzów miecza, jednak teraz sama musi zmierzyć się z wybitnym szermierzem, którego umiejętności przewyższają jej wyobrażenia. Walka między nimi z całą pewnością nie jest wyrównana, jednak nikt nie wydaje się tym szczególnie przejmować. Głównym zadaniem Kuro jest bowiem pokonanie ducha, który zagnieździł się w ciele niewinnego dziecka, nie zaś sprawiedliwy pojedynek.
Kiedy policja znajduje w lesie ciało kolejnego zabitego w pojedynku mistrza miecza, prowadzona przez nich sprawa w końcu rusza do przodu. Znajdująca się we właściwym miejscu o właściwym czasie Kuroko, staje twarzą w twarz z tajemnicą, jaka kryje się za dokonanymi podczas pojedynków morderstwami. To na jej barkach spoczywa teraz odpowiedzialność za powstrzymanie bezwzględnego szermierza i ocalenie niewinnej duszyczki, która chyba najbardziej na tym wszystkim ucierpiała.
Idąc tropem zwymiotowanej przez rekina ludzkiej ręki, Kuroko i policja odkrywają powiązanie prowadzonego przez nich śledztwa z licznymi zaginięciami mieszkańców niewielkiego portowego miasteczka. Zabójczyni szybko dociera do zamieszanych w całą sprawę księdza i zakonnicy, jednak tym udaje się uciec. Na szczęście nie na długo, ponieważ w pogoń za nimi rusza Hinako, dzięki której Kuroko, Tsuru Mitsurugi oraz reszta ich niewielkiej grupy depcze dwójce przestępców po piętach, nie domyślając się nawet, jakiego odkrycia dokonają.
Zgromadzone w oceanarium R’lyeh okazy morskiej fauny zostają wzbogacone o siedmiometrowego rekina tygrysiego. Informacja o gigantycznej bestii zostaje podana w wiadomościach, dzięki czemu dociera do Hinako, która postanawia zobaczyć wielkiego rekina na własne oczy. Kuroko zabiera więc swoją niewielką grupę młodych przyjaciółek na wycieczkę do oceanarium, w którym przy okazji ma szansę spędzić trochę czasu sam na sam z Chiyo. Spokój nie trwa jednak długo, ponieważ rekin wypluwa odciętą ludzką rękę, której nie zdążył jeszcze strawić. To wystarcza, by Kuroko rozpoczęła śledztwo.
Kuroko staje w końcu twarzą w twarz z przywódcą „Ousenkai”, który dał
się we znaki tokijskiej policji. Dzięki temu, zabójczyni ma możliwość
zamknięcia sprawy, jednak nie wszystkie pytania doczekują się
odpowiedzi.
Policja, której organizacja terrorystyczna Ousenkai wypowiedziała wojnę,
nie ma chwili wytchnienia. Ledwie udaje im się rozwiązać jeden problem,
zaraz pojawia się kolejny, co zmusza osoby znajdujące się na wyższych
szczeblach policyjnej drabiny kierowniczej do zaangażowania w walkę z
terrorystami wszystkich dostępnych im sił. Także Kuroko nie przebiera w
środkach starając się dotrzeć do znajdującej się pod budynkiem Komendy
Stołecznej kryjówki Ousenkai. Walka nadal toczy się na wielu frontach, a
zwycięzca może być przecież tylko jeden.
Dzięki dobrze zorganizowanej akcji, z eskortowanej przez policję karetki
ucieka Higaki Toukichirou, lider organizacji radykałów o nazwie „Lwy
Otchłani”. W następstwie tego zdarzenia zamordowanych zostaje trzech
członków Izby Reprezentantów oraz syn jednego z nich, zaś z policją
kontaktuje się sam Higaki, który teraz przewodzi „Ousenkai” -
organizacji zbrojnej, która pragnie wypowiedzieć wojnę całemu państwu.
Na domiar złego Higaki utrzymuje, że „Ousenkai” posiada broń chemiczną,
której zamierza użyć lada dzień. Rozpoczyna się żmudna walka z czasem,
tym trudniejsza, że macki przeciwnika okazują się sięgać dalej niż
mogłoby się wydawać.
Kiedy w Prywatnej Akademii Marimo dochodzi do wybuchu bomby, na miejsce
zostaje wysłana Kuroko, której zadaniem jest znalezienie i
unieszkodliwienie bombera. Śledztwo, które dopiero zaczęła prowadzić
bardzo szybko przynosi owoce, ponieważ do Kuroko zgłasza się jedna z
uczennic, przyznając się do podłożenia bomby. Sytuacja wydaje się więc
opanowana, a kobieta skupia się w pełni na genialnej nastolatce, która
była w stanie samodzielnie skonstruować bombę i tym samym wysadziła
część Akademii. Prawdziwy problem pojawia się jednak wtedy, kiedy na
terenie szkoły dochodzi do kolejnego wybuchu, a ten nie ma już nic
wspólnego z uczniowskimi niesnaskami i miłostkami.
Na tym etapie mojej przygody z „Murciélago” pokusiłabym się o
stwierdzenie, że Yoshimurakana słynie z silnie wahającego się poziomu
swoich historii. To raczy nas czymś naprawdę dobrym, ciekawym i
przemawiającym do czytelnika, to znowu otrzymujemy od niego raczej słaby
tomik, bez którego z powodzeniem moglibyśmy się obejść. A do której z
tych dwóch grup zaliczyć można piąty tom serii? Odpowiedź na to pytanie
nie będzie wcale trudna.
